Muzykalʹnai︠a︡ ėstetika i kulʹturologii︠a︡ -- Istorii︠a︡ muzyki -- Istorii︠a︡, teorii︠a︡ muzykalʹnogo ispolnitelʹstva -- Tradit︠s︡ionnai︠a︡ kulʹtura.

kn. 1. Muzykovedenie, filosofii͡a iskusstva -- kn. 2. Istorii͡a obrazovanii͡a, problemy pedagogiki -- kn. 3. Istorii͡a i teorii͡a muzyki, istorii͡a ispolnitelʹstava, Metodika i praktika professionalʹnogo obrazovanii͡a.

T. 1. Estestvennye i tochnye nauki obshchestvennye nauki -- t. 2. Tekhnicheskie i prikladnye nauki -- t. 3. Filialy.

kn. 1. Muzykovedenie, filosofii͡a iskusstva -- kn. 2. Istorii͡a obrazovanii͡a, problemy pedagogiki -- kn. 3. Istorii͡a i teorii͡a muzyki, istorii͡a ispolnitelʹstava, Metodika i praktika professionalʹnogo obrazovanii͡a.

Autorka przedstawia analizę pojęcia wstrząsu jako kategorii estetycznej użytej przez Th. Adorno w kontekście niemożności odbioru muzyki nowej. Nawiązując do Filozofii nowej muzyki oraz Teorii estetycznej autorka wyznacza kilka sposobów opisu i rozumienia wstrząsu, jakie znaleźć można u Adorno. Przy okazji śledząc tok myślenia filozofa zadaje sobie pytanie o to, czy wstrząs, o którym pisze Adorno jest zasadniczo czymś negatywnym, czym też może autor widzi w tym, gwałtownym sposobie reakcji na muzykę nową – ratunek.

Idea słowiańska” jest terminem ogólnym, odnoszącym się do wielu politycznych, historiozoficznych i kulturowych wątków, dla których inspiracją było językowe i kulturowe pokrewieństwo między narodami słowiańskimi. Takie ruchy jak słowianofilstwo i panslawizm miały na celu kulturalne i polityczne zjednoczenie Słowian. Idea ta wywarła silny wpływ na muzykę krajów środkowej i wschodniej Europy w XIX i XX wieku. Pod jej wpływem powstała znaczna liczba utworów muzycznych. Można utwory te podzielić na kilka grup. W jednych „słowiańskość” podkreślana była poprzez tytuł. Kompozytorzy używali również (...) typowo słowiańskich gatunków tanecznych i pieśniowych, jak polski mazurek i ukraińska dumka. Innym sposobem realizacji idei słowiańskiej były muzyczne kontakty między twórcami. Idea muzyki słowiańskiej pojawia się również w komentarzach muzykologicznych: słowiański „charakter” muzyczny bywał najczęściej łączony ze specyficznymi kategoriami emocjonalnymi, takimi jak smutek, tęsknota, szczególnie zaś żal, które to określenie stosowano do opisu przemożnego nastroju panującego w dziełach Chopina. (shrink)

Kn. 1. Problema individualʹnogo bessmertii︠a︡ v istorii russkoĭ filosofskoĭ mysli XIX-XX stoletiĭ.